Little Known Facts About ไก่ชน ไทย.
Little Known Facts About ไก่ชน ไทย.
Blog Article
ขนตัวของไก่ชนจะเป็นสีอะไรก็แล้วแต่แยกออกได้เป็น ๒ ประเภท คือ ขนแห้ง กับ ขนเปียก ขนแห้ง คือขนที่มีมันน้อย คล้ายกับขนไก่ตาย นักเลงไก่ชนนิยมกันมากเพราะถือว่าเป็นลักษณะที่ดีอย่างหนึ่ง เวลาให้น้ำหรือพานน้ำจะอุ้มน้ำได้ง่าย ส่วนขนเปียก คือขนที่เป็นมันเลื่อมพรายอยู่ตลอดเวลา บางแห่งเรียกว่า “ขนแพร” ก็ว่า เวลาให้น้ำไม่ใคร่เปียกหรืออุ้มน้ำได้ง่ายเหมือนขนแห้ง ไก่ชนที่มีขนแบบนี้นักเลงไก่ชนไม่ค่อยนิยมเอามาเลี้ยงกันนัก เพราะถือว่าเป็นลักษณะที่ไม่ดีอย่างหนึ่ง
นอกจากนั้นยังได้พบตุ๊กตาดินเผาเป็นรูปเด็กไว้ผมจุก มือหนึ่งอุ้มน้อง มือหนึ่งอุ้มไก่ เรียกกันว่า
กำลังของไก่ชนในวันต่าง ๆ ข้างขึ้นของเดือนทุกเดือน
๓. ฉาบเบื้องหรือคบเบื้อง (โร่เบื้องก็เรียก) ที่แผลเพื่อให้เกิดอาการชาบรรเทาความเจ็บปวดและอักเสบ
ไก่ชนผสมพม่าไต้หวัน : ไก่ชนสายพันธุ์ใหม่ กำลังมาแรง
นอกจากนี้ ไก่เหลืองหางขาวยังมีบทบาทสำคัญในประวัติศาสตร์ไทย เนื่องจากปรากฏอยู่ในพงศาวดารว่า สมเด็จพระนเรศวรมหาราชทรงนำไก่เหลืองหางขาวไปชนกับไก่ของพระมหาอุปราชาแห่งพม่า ไก่เหลืองหางขาว ของสมเด็จพระนเรศวรมหาราชสามารถเอาชนะไก่ของพระมหาอุปราชาได้ ทำให้สมเด็จพระนเรศวรมหาราชได้รับชัยชนะในการรบครั้งนั้น
ข้อ ๒ ระเบียบนี้ให้ใช้บังคับตังแต่วันที่ ๑ มกราคม พ.ศ.๒๕๒๖ เป็นต้นไป
การควบคุมน้ำหนักตัวนับเป็นเรื่องสำคัญมากเช่นกัน เพราะถ้าน้ำหนักน้อยเกินไปแสดงว่าไก่ขาดสมบูรณ์ แรงน้อย และถ้าน้ำหนักตัวมากเกินไปไก่จะขาดความประเปรียวว่องไวในการต่อสู้ วิธีลดน้ำหนักอย่างหนึ่งคือการนำไก่ไปกราดแดดดังกล่าวนั่นเอง
การตัดสินผู้ชนะ : ไก่ตัวใดที่สามารถทำให้ไก่คู่ต่อสู้ยอมแพ้หรือไม่สามารถต่อสู้ได้จะเป็นผู้ชนะ
ไก่ชนเป็นหนึ่งในกิจกรรมที่มีความเก่าแก่และเป็นส่วนหนึ่งของวัฒนธรรมไทยมาช้านาน โดยเฉพาะในพื้นที่ชนบทของประเทศ ไก่ชนไม่ใช่เพียงแค่การละเล่นเท่านั้น แต่ยังเป็นสัญลักษณ์ของความแข็งแกร่ง ความกล้าหาญ และภูมิปัญญาในการเลี้ยงสัตว์ของคนไทย การชนไก่ไม่เพียงแต่เป็นกีฬาที่สร้างความบันเทิง แต่ยังเชื่อมโยงกับวิถีชีวิตและวัฒนธรรมไทยในหลากหลายด้าน ตั้งแต่การเลี้ยงไก่เพื่อใช้ในการแข่งขัน จนถึงการสร้างความสัมพันธ์ในชุมชนที่มีการชนไก่เป็นส่วนหนึ่ง
เครื่องยาที่ใส่น้ำต้มไว้อาบไก่หรือให้น้ำไก่ในตอนเช้านั้น ประกอบด้วยสมุนไพรหลายสิ่งหลายอย่างเป็นต้นว่า เจ็ดหมูนย่าน (บอระเพ็ด) ใบมะขาม ใบส้มป่อย ขมิ้นอ้อย ขมิ้นฤๅษี กระดูกไก่ทั้งสอง คือทั้งสองชนิด ขาว-ดำ ไหลเผือก ย่านเอ็น ใบคนทีสอ เฉียงพร้า หัวไพล ไม้ค้อนตีหมา อัญชันดอกขาว ฟ้าทะลายโจร ชะพลูช้าง ขมิ้นชัน เถาวัลย์เปรียงดอกแดง ตาไม้ไผ่สีสุก ฯลฯ
บ่อนหรือสนามชนไก่โดยทั่ว ๆ ไป มักจะปลูกเป็นเรือนไม้ หลังคามุงจาก เพื่อคุ้มแดดคุ้มฝนสำหรับไก่และนักเลงไก่ชนทั้งหลาย แต่ปัจจุบันได้เปลี่ยนแปลงไปแล้วหลายแห่งแล้ว จากโรงเรือนปลูกด้วยไม้เป็นเสาคอนกรีต หลังคามุงกระเบื้อง มีอัฒจันทร์สำหรับคนดูคนเล่นก็เป็นคอนกรีตหมด ขนาดก็โตขึ้นกว่าเดิมจุคนได้หลายร้อยคน ตัวสังเวียนซึ่งทำเป็นวงกลมก็กว้างขึ้นจากเดิม มีเส้นผ่านศูนย์กลางประมาณ ๖-๘ เมตร ขอบสังเวียนบุด้านในด้วยโฟมหุ้มด้วยพลาสติกหลังอย่างดี เรียกว่า “เปาะ” หรือ “ป้อ” พื้นดินภายในสังเวียนหรือเปาะจะถูกกระทุ้งจนแน่นราบเรียบ ก่อนเริ่มชนทุกครั้งต้องทำความสะอาดและใช้น้ำพรมให้ชุ่มอยู่เสมอ และยังมีพัดลมเพดานติดตั้งไว้เพื่อบรรเทาความร้อนแก่นักเลงชนไก่อีกด้วย
การแข่งขันไก่ชนเป็นกีฬาที่จัดขึ้นทั้งในระดับท้องถิ่นและระดับประเทศ โดยมีกติกาที่แตกต่างกันไปในแต่ละสนาม แต่โดยทั่วไป การแข่งขันไก่ชนจะมีการกำหนดเวลาของแต่ละรอบ และให้ไก่ทั้งสองตัวเข้าชนกันจนกว่าจะมีผู้ชนะหรือจนกว่าไก่ตัวใดตัวหนึ่งจะไม่สามารถต่อสู้ได้ต่อไป
ไก่ชนที่ดีนั้น นอกจากลักษณะและสีสันจะดีดังกล่าวแล้ว ยังจะต้องมีพละกำลังดี มีน้ำอดน้ำทน เชิงชนดี เฉลียวฉลาด และตีหรือแทงได้แม่นยำอีกด้วย ดังที่กล่าวกันว่า “ใจดี แรงดี ชนดี ตีแม่น”ไก่ชน ไทย